Job: we noemen het een uitdaging

Bijzonderheden:

UPDATE 19 maart 2023: Job bouwt graag zijn eigen feestje.

Eerlijk is eerlijk, deze hadden we niet aan zien komen. De eerste 2 weken na plaatsing waren ronduit stormachtig, of moeten we zeggen: zeer slopend maar dan in letterlijke zin.

Job vond de overgang van asiel naar een thuis kennelijk zo spannend dat hij zich concentreerde op alles wat hout was, met name de plinten en ook de tuinbank moesten het ontgelden. Met wat aanpassingen, tijd en structuur is het gelukt om dat gedrag om te buigen en kwamen er gewoon heel positieve berichten. Ja, hij was een handvol en ja, er waren nog wat werkpuntjes maar dat kwam wel goed, hij had de harten gestolen. We haalden opgelucht adem. En toen…. stortte het kaartenhuis ineen: persoonlijke omstandigheden gooiden roet in het eten en met een heel verdrietig hart kwam Jobje weer bij ons in het asiel. Dit was van niemand de bedoeling, soms is het leven eh…

Verder is alle informatie gewoon zoals het is. Geen hond voor in een doorsneegezin maar voor de juiste combinatie een toppertje.

Update 14 april 2022: ‘Wow, mocht ik toch op avontuur als echte speurhond! Spannend… het begon al bij de auto. Daar bleek nog een hond te zijn en hard blaffen dat ‘ie kon! Nou daar ging ik echt niet naast zitten, veilig wandje er tussen of niet. Maar ja, die mevrouw was best wel goed bezig dus ik liet mij overtuigen om het toch maar te doen.’ Zo gingen 2 spannende weken van start en wat heeft Job veel geleerd. Nee geen gehoorzaamheid, die kennis bleek niet nodig (dat was maar goed ook want een paar opfrislesjes kunnen helemaal geen kwaad). Hij moest wel overal op en af springen. Daar was hij een tikje verbaasd over maar ach, als jij dat leuk vindt. Die bal, ja dat werd toch wel zijn vriendje. Telkens raakten die mensen dat ding kwijt en moest hij hem gaan zoeken. En dat bleek een verdraaid leuk spelletje. Rozegeur en maneschijn? Nee hoor, zo af en toe gooide Job op geheel eigen wijze de beuk er in, nee hij ging niet meewerken, nee, hij ging niet…. Het ‘ik ben twee en ik zeg nee’ principe. En dan moet je rustig blijven, geen boze blikken, wel standvastig bij je punt blijven. We gaan het toch zo doen want Job kiest dan toch (uiteindelijk) voor samenwerking. Laat die koekjes maar zitten, hij vindt een braaf en knappe jongen ook een geweldige beloning. Het nadeel met koekjes bij ‘koekiemonsters’ zoals Labradors vaak zijn, is dat de hond een soort van stopt met nadenken en alleen maar koekie! ziet. Opspringen? Happen? Jazeker heeft hij dat gedaan maar ook hier, rustig aangeven: nee Job zo doen we dat niet, en langzaam zie je het gedrag afnemen. Stoer met de andere honden heel hard op het strand rennen, echt leuk. Kans op lompheid met kindje (4/5 jaar) én hij wordt er behoorlijk druk van. Dus nee, een gezin met jonge kinderen is niet wat we zoeken. Job heeft rust nodig, duidelijkheid, maar ook voldoende uitdaging en in die mix ligt een uitdagende taak voor een nieuw baasje. Job is prima met andere honden, een multidog-huishouden is geen probleem. Wel vindt hij het soms moeilijk om aandacht te delen. Oh en hij loeit gezellig mee met sirenes van politie, ambulance en brandweer. Of hem een carrière wacht als professionele speurhond? Nee helaas, Job vond het echt heel leuk maar is ook snel afgeleid. Hij zal het prima doen op recreatief niveau.

Betekent het bovenstaande dat de onderstaande tekst niet meer klopt? Nee en ja. We zijn op zoek naar de juiste match, mensen die leiding kunnen geven met begrip en verstandig beleid, kennis van hondengedrag en leerprincipes. Iemand die zegt: zo gaan we het doen Job en reken maar dat Job alles uit de kast gaat halen om te zien of u staat voor wat u zegt maar als u die topper bent ontstaat er samenwerking met hoofdletters. Bent u diegene waar we naar op zoek zijn? Dan mag u contact met ons opnemen en bent u welkom. We werken op afspraak.

Job is een echte Labrador Retriever, een gecastreerde reu met geboortedatum: 23-03-2021. Voor u nu opveert en de vingers bij de knoppen heeft om ons te bellen of te mailen, zak even terug in uw stoel en lees het verhaal want ons Jobje is niet helemaal een doorsnee Labrador…

Als pup in huis gekomen en wow wat hadden de eigenaren zich voorbereid. Het was ook niet de eerste labrador dus daar lag het niet aan. Letterlijk is alles uit de kast gehaald om de match te laten slagen maar helaas werd zijn gedrag oncontroleerbaar en moest de verdrietige beslissing genomen worden voor herplaatsing. Job heeft de eerste serie puppylessen gevolgd maar het vervolg bleek voor zo’n chaos in zijn hoofd te zorgen dat besloten is tot een time out. Overigens zorgde hij door zijn gedrag ook voor behoorlijke  chaos in de les. Want ja, hij kan wel luisteren en kent verrassend veel commando’s maar is ontzettend snel afgeleid en doet eigenlijk alles vooral in ruil voor een voertje. Hij schakelt van een beetje druk naar code rood en is dan ook niet meer te bereiken. Opspringen, happen, alles gaat dan in standje te hard en niet leuk meer. Lukt het om weer contact te krijgen en vanuit rust opnieuw te beginnen, dan wil hij wel degelijk samenwerken. Waar Job het vooral moeilijk mee heeft is met alles waar hij zijn zinnen op heeft gezet en het feit dat het woordje ‘nee’ niet in zijn woordenboek geaccepteerd wordt. Het heeft geleid tot een bijtincident(en) bij zijn baasjes. Voor wie nu denkt: hij moet gewoon luisteren, geloof ons, dat is echt iets te simpel. Ja hij heeft grenzen nodig maar nee dat bereik je niet met harde hand. Daarmee bereik je geen samenwerking en dat is wel het doel. Ook moet Job leren om lijf en leden van mensen te respecteren, opspringen en happen is echt niet de bedoeling (laat staan bijten).

Aan de ene kant heeft hij zeker behoefte aan activiteiten zoals lekker wandelen en spelletjes doen. Aan de andere kant moet hij ook leren om rust te nemen en gewoon te zijn zonder dat hij vermaakt moet worden. Thuis vond hij het moeilijk om rust te vinden. Toch kan hij wel een poosje alleen thuis blijven. Oké er ging weleens wat stuk, niet zo heel vreemd voor een jonge hond. Net als veel retrievers neemt Job bij enige vorm van opwinding graag iets in de bek. Dat kan je arm/mouw zijn, beter is een alternatief aanbieden zoals een speeltje of een knuffel. Als waakhond is hij niet geschikt, hij blaft zelfs niet. Hij wijst met liefde de kluis aan, als het zou kunnen helpt hij met dragen. Daarna wil hij wel graag een koekje voor geboden diensten. Job is een bench gewend wat voornamelijk werd gebruikt om hem wat rust te geven. Met alleen thuis blijven is het niet direct nodig. Wel even rustig opbouwen in een nieuwe situatie. In de auto vindt hij wat spannend, op de achterbank gaat het best goed.

Mocht u het zich nog afvragen, nee Job en een gezin met kleine kindjes is geen goed idee. Samen met katten is in het belang van de poezen ook beter van niet. Niet gewend en tijdens de gedragstest laat hij fixeren en najagen zien. Soortgenoten daarentegen vindt hij geweldig!! Of hij het ook leuk vindt om zijn thuis te delen? Waarschijnlijk wel. Voorwaarde is dat de andere hond letterlijk stevig op de pootjes moet staan maar dat geldt eigenlijk voor alles en iedereen die met Job wil samenleven. Heel grappig, hoe lomp hij ook door de bocht kan vliegen, met pups past hij zich keurig aan en doseert hij zijn spel. Hij is keurig zindelijk. Iets wat heel belangrijk is om te weten: Job is allergisch voor (Rodi) worst!! Voor de rest zijn beloningen geen probleem, kleine voertjes, pensstaafjes, kauwstaven noem maar op. Gewend aan Specific hondenvoer maar eigenlijk lust hij alles.

We kunnen ons voorstellen dat er vragen zijn, dat u meer informatie wilt. Neem gerust contact met ons op, we geven graag alle uitleg. En indien gewenst een kennismakingsafspraak; u bent welkom! We werken alleen op afspraak.