Ras: | Friese Stabijhond |
Geslacht: | Reu |
Geboortedatum: | 10-05-2019 |
Gecastreerd | ja |
Kan met andere dieren: | zie info |
Bijzonderheden:
Doaitse is een knappe Friese Stabij, een gecastreerde reu met geboortedatum: 10-05-2019. In het asiel gekomen wegens veranderde persoonlijke omstandigheden van zijn baasje(s) en voor u nu opveert en de telefoon al in handen heeft, er valt wel iets over hem te vertellen. Dus blijf even zitten en lees rustig verder.
Als pup in huis gekomen, een hummeltje van ergens tussen de 8 en 12 weken en eigenlijk was het toen al een ontzettend angstig hondje. De eigenaren hebben vrijwel direct hulp gezocht van een gedragsdeskundige. Met adviezen en medicatie werd een traject ingezet om het leven te veraangenamen, helaas bleken de mogelijkheden om tot verbetering te komen niet voldoende. In feite is Doaitse nog steeds dat bange pupje, alleen een formaatje groter. Hij heeft vooral last van geluiden maar ook fietsers, kinderen, andere honden kunnen hem in paniek doen raken. En dan wil hij maar 1 ding: vlucht, terug naar huis! En daar zet hij alle kilo’s voor in die hij heeft.
Oké, het zijn best veel kilo’s. Doaitse heeft wat last van overgewicht, er wordt aan gewerkt zeg maar. Meer wandelen is nog geen optie. In opbouw zijn we tot de helft van de parkeerplaats gekomen waar hij redelijk ontspannen gedrag liet zien. Dichter naar de weg was duidelijk een brug te ver. U begrijpt dat we de gedragstest die we normaal gesproken bij de asielhonden doen ook maar achterwege hebben gelaten. We hebben zo ook wel een beeld van zijn gedrag. Andere honden zijn grote onbekenden voor Doaitse. In zijn puptijd was hij vast met broertjes en zusjes en iets later is nog een enkele keer met een sociaal hondje gewandeld maar ook dat vond hij behoorlijk eng en hij durfde nauwelijks contact te maken. In het asiel zien we hem inmiddels kijken en als hij een dappere bui heeft ook snuffelen richting de andere hond. Dat is het dan ook wel maar wie weet wat de toekomst brengt.
Katten in huis is hij niet gewend. Katten buiten lijkt hij niet op te reageren maar eigenlijk is hij meer met de omgeving (eng!) bezig. Kinderen zijn een reden tot vlucht, ze vallen in de categorie ‘lawaaimakers’ en ‘onbekend’. Zullen we ook iets positiefs vermelden? Een poosje alleen thuis blijven is geen probleem. Natuurlijk in een nieuwe situatie rustig opbouwen. In huis is hij best speels, zo is een balletje of een trekspelletje favoriet. Bezoek ontvangen is goed mogelijk alleen, u raadt het al, hij vindt het eng. Dat uit zich in blaffen (niet ongewoon voor een hond) en vooral in geen contact durven maken. De eerste dagen in het asiel was hij ook voor ons moeizaam aan te lijnen maar met wat geduld gaat dat nu gewoon goed. Bij sommige mensen is hij zelfs blij en vrolijk en dat is toch wel heel erg leuk om te zien.
Veel kennis van basiscommando’s heeft hij niet. Als de wind goed staat wil hij best gaan zitten op verzoek, meer zit er niet in. Leren is ook best moeilijk als je zo onder stress staat. Eigenlijk zien we in de weken dat Doaitse bij ons is kleine lichtpuntjes in verbetering. Nadruk op klein om geen grote verwachtingen te wekken. Maar het geeft wel een opening naar de toekomst. Het feit dat hij al 4 jaar deze problemen heeft is natuurlijk geen goed teken. We zijn op zoek naar lieve mensen waar hij in eigen tempo stapjes vooruit mag maken, waar hij niet van alles moet en dus ook geen drukke omgeving. We zeggen het niet snel maar in dit geval moet zijn nieuwe thuis een tuin omvatten zodat hij niet direct uitgelaten moet worden. Maar bovenal zoekt hij een plek waar van hem gehouden wordt zoals hij is met ruimte voor minder angstgevoelens. Ondertussen gaan wij verder om die kleine lichtpuntjes uit te bouwen. Schroom niet als u meer wilt weten of zelfs wilt kennismaken; u bent welkom! We werken op afspraak.